Soms sluimeren problemen al sinds je jeugd, niet wetende hoe je hiermee moet omgaan. Bij Daniëlle (38) begint haar verhaal in groep 8, waar ze werd gepest. Ze voelde zich buitengesloten omdat ze ‘anders’ was, te slim. Op de middelbare school kwam daar een zware last bij: ze ontdekte dat haar vader een alcoholprobleem had, een geheim dat ze niet kon delen, want hij gaf les op haar school. Haar oplossing? Eten. Veel eten. Voor haar was dit een manier van verwerken. Hierdoor ontwikkelde zij een binge eating-disorder en later een depressie. Lees hieronder haar verhaal en hoe ze met behulp van ons traject weer haar leven weet op te pakken.
Telkens terug bij af
“In alles liep ik vast,” vertelt Daniëlle. “Ik had last van executive dysfunction; ik moest van alles doen, maar kon mezelf er niet toe zetten. Zelfs de was ophangen voelde als een enorme opgave.” Een paar jaar geleden is ze gediagnosticeerd met een sociale angststoornis. Ze vertelt: “Hierdoor kunnen nieuwe dingen proberen erg ingewikkeld zijn en kost dit veel energie. Als ik eenmaal de situatie ken, dan valt het allemaal wel mee.”
Ze had al verschillende psychologen gezien, kreeg ooit medicatie voor depressieve klachten en volgde EMDR voor trauma’s. Maar niets leek écht te veranderen. Tot ze via de praktijkondersteuner van de huisarts naar MBB Change werd doorverwezen. Naast mentale klachten, had Daniëlle namelijk ook last van verschillende lichamelijke klachten, zoals buikpijn en spierpijn, waarvoor geen duidelijke oorzaak te vinden was.

“Ik bleef vastlopen, ondanks dat ik verschillende psychologen heb gezien.”
Een aanpak die écht anders is
Wat voor Daniëlle het verschil maakte, was de directe combinatie van een psychologische behandeling gevolgd door psychomotorische therapie (PMT). Ze vertelt: “Met de psycholoog werkte ik aan het reguleren van mijn zenuwstelsel. Ik zat vast in de freeze-stand. Bij de PMT-sessies kwam het echt binnen wat ik bij de psycholoog had geleerd.”
Eén oefening met hoepels is haar erg bijgebleven. “Ik moest drie hoepels draaiende houden. Als er twee stilvielen, was ik ‘af’. Toen realiseerde ik mij: dit is wat ik in mijn dagelijks leven doe. Alles tegelijk willen blijven doen, tot het misgaat. Die oefening liet mij inzien dat het soms verstandiger is om iets te laten voor wat het is, juist om andere dingen beter te kunnen doen. Iemand kan mij dit vertellen, maar door een oefening uit te voeren, ga je het zien en voelen, hierdoor landt het veel beter.”
Daarnaast was het bezoek van de thuiscoach een waardevolle aanvulling. “Je gaat samen dieper in op wat je tijdens de behandeling hebt besproken of geleerd,” vertelt ze. “De thuiscoach kijkt op een andere manier naar situaties dan een psycholoog of psychomotorisch therapeut. Dat maakt het geheel compleet.”
Veranderen vraagt energie
In het begin voelde het traject zwaar. “Ik was moe, emotioneel, en had het idee dat alles erger werd. Je moet veel verwerken, dat kost energie. Er komt veel boven omdat je aan het denken wordt gezet. Dit is in het begin dus intensief, maar uiteindelijk is dat het waard.” Na verloop van tijd keerde de rust terug. “Ik leerde voor mezelf opkomen. Dat ik iets mag zeggen als iemand mij kwetst. Vroeger slikte ik dat allemaal in. Dankzij dit traject durf ik het nu bespreekbaar te maken. Zo hoef ik het niet meer op te kroppen.”
Meer veerkracht
Daniëlle merkt veel verandering in haar leven. “Mijn omgeving ziet dat ik meer rust en energie heb. Ik kan dingen aan die mij vroeger totaal uitputten. Ik heb patronen doorbroken waar ik eerst erg veel last van had.” vertelt ze. “Wanneer je niet goed in je vel zit, is het moeilijk om te accepteren als je eens een slechte dag hebt, en erop te vertrouwen dat het morgen beter wordt. Nu pak ik bepaalde situaties anders aan dan in het verleden, waardoor ik meer positief denk. Dit betekent niet dat ik nooit meer een slechte dag heb, maar ik heb nu de tools om dat te doorbreken. En ook om te accepteren.”
Eén boodschap wil ze anderen graag meegeven: “Gun het jezelf om eraan te werken. Want je hoeft het niet alleen te doen. Je bent het waard om beter in je vel te zitten.”
Wegens privacy redenen is er een fictieve naam gebruikt.